ورزش ایروبیک

 تعریف ایروبیک

ایروبیک به تمریناتی اطلاق می شود که انجام آنها برای مدت زمانی معین باعث فعالیت قلب و شش می شود بگونه ای که اثرات مفیدی دربدن ورزشکار ایجاد نماید. تند دویدن، شناکردن، دوچرخه سواری، و نرم دویدن تمرینات مداوم ایروبیک هستند و البته بسیاری ورزشهای دیگر، ایروبیک  انتخاب گسترده ای از میان تمرینات که شامل  ورزشهای دیگر ایروبیک  در اختیار شما قرار می دهد. یک جنبه در همه آنها مشترک است: با وادار کردن شما به سخت کوشیدن، شما ناگزیر به مصرف اکسیژن بیشتری هستید و به همین دلیل آن را ایروبیک  می نامند.
 هدف اصلی از تمرین ایرابیکی افزایش حداکثر ظرفیت اکسیژن گیری بدن در یک زمان معین استت و اصطلاحاً به آن« ظرفیت ایروبیکی» می گویند، و این بسته به قابلیت شما برای 1- استنشاق سریع مقدار زیادی هوا، 2- انتقال جهنده حجم زیادی از خون و 3- انتقال مؤثر اکسیژن به همه اعضای بدن است به عبارت دیگر بستگی به ششهای کارآمد، وضعیت قلبی قوی و نظام عروقی سالم دارد، چون ظرفیت ایروبیکی نشاندهنده وضعیت این ارگانهای حیاتی است، بنابراین بهترین شاخص ورزیدگی کلی بدن به حساب می آید.

ورزش اسکی

اسکی روی برفاسکی یکی از بازی های ورزشی مفرح و پر هیجان زمستانی است. جای این بازی دامنه های پر برف کوه ها یا زمین های هموار پوشیده از برف های سنگین، و مهمترین وسیله بازی یک جفت چوب اسکی است که به کفش ها یا پوتین های اسکیت باز بسته می شوند. اسکی بازان ماهر بیشتر در دامنه های پرشیب کوه ها به این بازی ورزشی می پردازند. بعضی از اسکی بازان هم علاقه مندند در زمین های  هموار پوشیده از برف اسکی بازی کنند تا بتوانند فاصله های بسیار زیاد را به کمک چوب اسکی بپیمایند. جالب توجه ترین بخش این بازی پرش است. اسکی بازان ماهر خود را به بالای تپه ای می رسانند که از سطح زمین خیلی بلند تر است،‌ و ناگهان از آنجا خیز برمی دارند و مسافتی را در فضا به صورت پرش می پیمایند و روی زمین پایین تپه فرود می آیند.
از هزاران سال پیش در زمین هایی که بیشتر سال پوشیده از برف های سنگین بود، مردم برای سفر از جایی به جای دیگر،‌ چوب یا استخوان جانوران را به پای خود می بستندو به اسکی می پرداختند. از سال 1860 م ورزش کاران کشور نروژ این کار را به صورت یکی از بازی های ورزشی درآوردند. امروزه هدف اسکی بیشتر تفریح،‌ رقابت و پرورش و سالم سازی بدن است.  

نقش ورزس در از بین بردن افسردگی

 اثرات ورزس در پیشگیری از افسردگی

مقدمه
یکی از مهمترین عوامل در از بین بردن افسردگیها و یا پیشگیری از بوجود آمدن این نوع بیماریها ورزش است. ثابت شده است که ورزش موجب کاهش اضطراب و افسردگی، تنظیم و تعدیل میزان استرس و حتی تغییرات شخصیتی به صورت پیدایش دیدی مثبت تر نسبت به زندگی می شود.
مطالعه انجام شده در افراد میانسال نشان داده است، افرادی که ورزش می کردند، کمتر دچار اضطراب، فشار عصبی، افسردگی و خستگی می شدند و نیروی بیشتری نسبت به افراد گروه کنترل داشتند. با مطالعه ای در زنان افسرده نیز معلوم شده است که میزان افسردگی و اضطراب در آنان بطور قابل توجهی کاهش، و احساس کمال و اتکاء به نفس در آنها افزایش یافته بود.

تغییرات قلبی تنفسی ایجاد شده بوسیله تمرینات ورزشی

تغییرات قلبی تنفسی که توسط تمرین حاصل می شود، شامل آنهایی است که بیشتر روی دستگاه انتقال اکسیژن اثر می گذارند. انتقال اکسیژن مشتمل بر عوامل بسیاری در سطح گردش خون، تنفس و بافتها بوده که همگی برای یک هدف خاص و آنهم تحویل اکسیژن به عضلات فعال با یکدیگر همکاری می کنند. البته به شرح پاره ای از تغییرات قابل ارائه در شرایط استراحت و سپس به تغییرات اساسی هنگام تمرینات زیر حداکثر و حداکثر شدت اشاره خواهد شد.
تغییرات قلبی تنفسی هنگام استراحت
پنج تغییر عمده حاصل از تمرین بدنی که در موقع استراحت بارز است عبارتند از:
1- تغییرات اندازه قلب
2- کاهش ضربان قلب
3- افزایش حجم ضربه ای
4- افزایش حجم خون و هموگلوبین
5- تغییرات در عضلات مختلط

1- تغییرات اندازه قلب

اندامهای اصلی مرتبط با ورزش

به عنوان نتیجه گیری از این فصل می توان گفت اندامهای اصلی بدن که در طی فعالیت ورزشی بیشترین فشار را متحمل می شوند و در نتیجه تقویت می گردند، عبارتند از:
1- عضلات اسکلتی : که با انجام منظم ورزش می توان به تقویت و افزایش ظرفیت ذخیره سازی گیلکوژن آنها پرداخت.
2- ششها: که اندام اصلی گرفتن اکسیژن هستند و باید آنها را از آلودگیهای شهر و دود سیگار دور نگاه داشت تا قدرت جذب اکسیژن آنها به حداکثر برسد.
3- دستگاه گوارش: که تامین کننده اصلی سوخت بدن است و با جذب انواع مواد غذایی و انبار کردن آنها در کبد، نقش آشپزخانه بدن را بازی می کند.
4- قلب: پمپ اصلی به گردش درآورندۀ مواد است و با به جریان انداختن گردش خون نقش رابط را بین همه این اعضا بازی می کند .